Ημέρα Σιταριού στο Αξιοχώρι.

Ημέρα Σιταριού στο Αξιοχώρι. Σάββατο 29 Ιουνίου 2019, από ώρα 8:00 μ.μ.
Συνέχεια του προηγούμενου.
   Τον καρπό που έπαιρναν από τα αλώνια τον μοίραζαν συνήθως σε τρία μέρη. Το ένα και βασικότερο ήταν για αποθήκευση, απαραίτητο για το αλεύρι όλης της χρονιάς. Το δεύτερο ήταν για να χρησιμοποιηθεί για σπόρος στην επόμενη σπορά, και το τρίτο, ότι βασικά ήταν πλεόνασμα, για να πωληθεί στον έμπορο να πάρουν κάποια χρήματα για να μπορούν να αγοράσουν τα απαραίτητα για τη ζωή τους αγαθά.

          Αυτό που θα κρατούσαν για σπόρο έπρεπε προηγουμένως να καθαριστεί από ξένες ύλες με  

το τριόρι, μετά να δαυλιτισθεί με το νταούλι ( προστασία του σπόρου από ασθένειες και ψείρα ) και να αποθηκευτεί σε ξηρό και ευάερο περιβάλλον μέχρι να έρθει η ώρα της σποράς.
Από το σιτάρι που κρατούσαν για το αλεύρι της χρονιάς, κατά μικρά χρονικά διαστήματα, περίπου ανά εβδομάδα,  άλεθαν τα πρώτα χρόνια με τον χερόμυλο, ( δύο κυκλικές λείες πέτρες, η κάτω σταθερή και η επάνω κινούμενη κυκλικώς ) που έβγαζε πολύ χοντρό αλεύρι, αργότρα με το νερόμυλο, τον

ανεμόμυλο και σιγά σιγά φθάσαμε στους σημερινούς μύλους. Με το αλεύρι οι γυναίκες έκαμναν το ζυμάρι. Το ζύμωναν καλά μέσα σε ξύλινη σκάφη, το ζύμετρο,

μετά το έβαζαν στις φόρμες ή στους ταβάδες ( ελαφρά μεταλλικά σκεύη ) το άφηναν για μια ώρα περίπου σε ζεστό περιβάλλον για να φουσκώσει και ήταν έτοιμο πλέον για ψήσιμο στο φούρνο. Τους ταβάδες τους έβαζαν στο φούρνο με ένα είδος ξύλινου φτιαριού το πυρίχτι ή τον φουρνεύτη.

 Τους ταβάδες τους έβαζαν μέσα στον καμμένο φούρνο, επάνω στην πυροστιά για να μή καεί από κάτω το ψωμί, το οποίο έβγαινε μετά από μία ώρα, φρέσκο και λαχταριστό, με την πεντανόστιμη γεύση του.
Σήμερα βέβαια, με την μηχανική και ηλεκτρική εξέλιξη, η παραγωγή μεγάλης ποικιλίας αλεύρων βοήθησε και στην παραγωγή διαφόρων τύπων ψωμιού αλλά και ζύμης, που να παρασκευάζεται μεγάλη ποικιλία αρτοποιημάτων, που να συναγωνίζονται για την ποιότητα, την θρεπτική τους αξία, ακόμα ακόμα και για την ..... όμορφη παρουσία τους αλλά ποτέ δεν θα μπορέσουν να φθάσουν την ...... τιμή και την .... αξία των αρτοποιημάτων της παλιάς εποχής.