Ημέρα Σιταριού στο Αξιοχώρι.

Ημέρα Σιταριού στο Αξιοχώρι.
Στο Αξιοχώρι, οι πρόσφυγες κάτοικοι που ήρθαν από τον Πόντο, την Θράκη και την Ανατολική Ρωμυλία, κατά τα έτη 1922, 1924  και 1925 αντιστοίχως, έχοντας σαν πρώτο μέλημά τους την διατροφή τους, ξεκίνησαν την καλλιέργεια του σιταριού, με όλα τα πρωτόγονα μέσα τους και φυσικά με πολλές δυσκολίες. Ο τοπικός Πολιτιστικός Σύλλογος " Α Μ Υ Δ Ω Ν " αποφάσισε να ονομάσει το έτος 2019 ,  Ε Τ Ο Σ   Σ Ι Τ Α Ρ Ι Ο Υ  για το Αξιοχώρι και να αφιερώσει αφενός μεν το ημερολόγιό του στην ιστορία του τοπικού σιταριού, αφετέρου δε να οργανώσει μια όμορφη εκδήλωση γι αυτό, κατά την περίοδο του Θέρους και συγκεκριμμένα το Σάββατο 29 Ιουνίου.

  1. Το Ελληνικό κράτος θέλοντας να συμπαρασταθεί τους νέους κατοίκους του χωριού, τον πρώτο  καιρό, τους προσέφερε από ένα βόδι ή μια αγελάδα ανά οικογένεια, με σκοπό τη συνεργασία τους, 

τόσο για την καλλιέργεια της χέρσας γης όσο και για την ανάπτυξη της κτηνοτροφίας.   

Λόγω της αναγκαιότητας του ψωμιού, ξεκίνησαν την καλλιέργεια του σιταριού, που αποτελούσε, από την αρχαιότητα ακόμα, το βασικότερο προϊόν συγκομιδής αλλά και χρησιμότητας για τον άνθρωπο, για τις ευεργετικές του ιδιότητες, όπως πρώτος διαπίστωσε ο Ιπποκράτης. Οι διαφορετικοί τόποι της προέλευσής τους δεν τους εμπόδισαν να έρθουν πολύ σύντομα σε συνεργασία, με κοινούς στόχους και αγώνες. Έτσι οργανώνονται σε Γεωργικό Πιστωτικό Συνεταιρισμό, του οποίου το Καταστατικό εγκρίνεται με την υπ' αριθμόν 15930/ 13-8-1924 απόφαση του Υπουργού Γεωργίας, και λίγο αργότερα ( 1928 ), δουλεύοντας νύχτα - μέρα, με εθελοντική εργασία, χτίζουν την πρώτη αποθήκη του Συνεταιρισμού τους.

 

Μετά την αποξήρανση της λίμνης Αρτζάν - Αματόβου ( 1927-1931 ), από την εταιρία Φαουντέσιον, τους δίδονται και άλλα στρέμματα γης προς καλλιέργεια, από το κράτος με  παραχωρητήρια (μορφή εικοσαετούς δανείου, τα λεγόμενα γαιώμουρα ).                                                     Αύριο η συνέχεια.