Ημέρα Σιταριού στο Αξιοχώρι. Σάββατο 29 Ιουνίου 2019 , από ώρα 8:00 μ.μ.
Η εμφάνιση και χρησιμοποίηση του τρακτέρ στην καλλιέργεια των χωραφιών αλάφρυνε πάρα πολύ τους σιταροπαραγωγούς διότι εργασίες πολλών ημερών γινόντουσαν σε μία δύο ημέρες. Ένα γευγάρι βόδια π.χ. μπορούσαν να οργώσουν το πολύ πολύ δέκα στρέμματα την ημέρα, ενώ το τρακτέρ πολλαπλάσια. Κάτι παρόμοιο συνέβαινε στη σπορά και στο θερισμό με τις θεριστικές μηχανές, από το 1932 μέχρι το 1950 περίπου, που θέριζαν πολλά στρέμματα την ημέρα δένοντας συγχρόνως τα δεμάτια, τα οποία και μετέφεραν αργότερα πάλι με το τρακτέρ και την καρότσα στα " αλώνια ".
Οι πρώτες αλωνιστικές μηχανές, πατόζες ( τεράστια και και δισκίνητα μηχανήματα), μετακινούνταν και λειτουργούσαν με το τρακτέρ, εμφανίστηκαν περί το 1948 και διευκόλυναν πολύ τον αλωνισμό διότι αλώνιζαν, καθάριζαν και τσουβάλιαζαν το σιτάρι σε πολύ λίγο χρόνο, πάλι βέβαια στα ορισμένα σημεία, στα αλώνια, αφήνοντας συχρόνως και το πολύτιμο για την χειμωνιάτικη τροφή των ζώων, άχυρο.
Στις πατόζες υπήρχαν και διάφορες θέσεις εργασίας, όπως του τροφοδότη ( αυτός που εριχνε τα δεμάτια στην κινούμενη σκάλα για να πάνε επάνω στην πατόζα ), του κόφτη ( αυτός που έκοβε το δέσιμο των δεματιών, με πριονοτό μαχαίρι, πρίν πέσουν στο μηχάνημα για να αλωνιστούν ),
του ταϊστή ( αυτός που τάιζε - τροφοδοτούσε το μηχάνημα ), του τσουβαλά ( αυτός που τσουβάλιαζε το σιτάρι που έβγαινε από τη μηχανή ) και του ζυγιστή ( αυτός που ζύγιζε τα τσουβάλια με το σιτάρι στην πλάστιγγα - ζυγαριά, πριν μεταφερθούν στο σπίτι του αφεντικού, για να παρακρατηθούν τα δικαιώματα, οι αμοιβές δηλαδή των εργατών και των μηχανημάτων )
.
Λίγα χρόνια αργότερα, περί το 1958, εμφανίστηκαν οι πρώτες θεριζοαλωνιστικές μηχανές,
οι οποίες με τα χρόνια τελειοποιήθηκαν και κάνουν σήμερα όλες τις εργασίες συγχρόνως ( θερισμού και αλωνισμού )πολύ εύκολα και γρήγορα με δύο εργαζόμενους τους οδηγούς της θεριζοαλωνιστικής μηχανής και του φορτηγού - μεταφορέα του σιταριού στον τόπο αποθήκευσης ή πώλησης.
Το άχυρο ή το σάλμα που έμενε μετά τον αλωνισμό τό έδεναν, με τις δετικές μηχανές, σε
κιβωτιόσχημες μπάλες, τις οποίες και αποθήκευαν στους αχυρώνες για να έχουν τροφή τον χειμώνα τα ζώα. Οι δετικές μηχανές κινιόντουσαν στην αρχή με ζευγάρια αγελάδων ή αλόγων και άλλες ήταν χειροκίνητες. Στη συνέχεια εμφανίστηκαν οι νέες δετικές μηχανοκίνητες που απλούστευσαν κατά πολύ την όλη εργασία. Συνεχίζεται.
Η εμφάνιση και χρησιμοποίηση του τρακτέρ στην καλλιέργεια των χωραφιών αλάφρυνε πάρα πολύ τους σιταροπαραγωγούς διότι εργασίες πολλών ημερών γινόντουσαν σε μία δύο ημέρες. Ένα γευγάρι βόδια π.χ. μπορούσαν να οργώσουν το πολύ πολύ δέκα στρέμματα την ημέρα, ενώ το τρακτέρ πολλαπλάσια. Κάτι παρόμοιο συνέβαινε στη σπορά και στο θερισμό με τις θεριστικές μηχανές, από το 1932 μέχρι το 1950 περίπου, που θέριζαν πολλά στρέμματα την ημέρα δένοντας συγχρόνως τα δεμάτια, τα οποία και μετέφεραν αργότερα πάλι με το τρακτέρ και την καρότσα στα " αλώνια ".
Οι πρώτες αλωνιστικές μηχανές, πατόζες ( τεράστια και και δισκίνητα μηχανήματα), μετακινούνταν και λειτουργούσαν με το τρακτέρ, εμφανίστηκαν περί το 1948 και διευκόλυναν πολύ τον αλωνισμό διότι αλώνιζαν, καθάριζαν και τσουβάλιαζαν το σιτάρι σε πολύ λίγο χρόνο, πάλι βέβαια στα ορισμένα σημεία, στα αλώνια, αφήνοντας συχρόνως και το πολύτιμο για την χειμωνιάτικη τροφή των ζώων, άχυρο.
Στις πατόζες υπήρχαν και διάφορες θέσεις εργασίας, όπως του τροφοδότη ( αυτός που εριχνε τα δεμάτια στην κινούμενη σκάλα για να πάνε επάνω στην πατόζα ), του κόφτη ( αυτός που έκοβε το δέσιμο των δεματιών, με πριονοτό μαχαίρι, πρίν πέσουν στο μηχάνημα για να αλωνιστούν ),
Λίγα χρόνια αργότερα, περί το 1958, εμφανίστηκαν οι πρώτες θεριζοαλωνιστικές μηχανές,
οι οποίες με τα χρόνια τελειοποιήθηκαν και κάνουν σήμερα όλες τις εργασίες συγχρόνως ( θερισμού και αλωνισμού )πολύ εύκολα και γρήγορα με δύο εργαζόμενους τους οδηγούς της θεριζοαλωνιστικής μηχανής και του φορτηγού - μεταφορέα του σιταριού στον τόπο αποθήκευσης ή πώλησης.
Το άχυρο ή το σάλμα που έμενε μετά τον αλωνισμό τό έδεναν, με τις δετικές μηχανές, σε
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου