Η αγάπη των Χριστουγέννων

         

                     
Στο πάρκο το μικρό της γειτονιάς, κάτω απ' το δένδρο, ξαπλωμένος στο παγκάκι,
κάποιος, στο κρύο, προσπαθεί να κοιμηθεί, να ξεκουράσει και το σώμα του λιγάκι.
Κάποια στιγμή, γύρω στις πέντε το πρωί, κάποιοι περνούν, τον βλέπουν και διαβαίνουν,
είναι ντυμένοι στα καλά, στα γιορτινά, να προσκυνήσουν τον Χριστό πηγαίνουν.
Και να, οι καμπάνες αντηχούν μελωδικά, χαρμόσυνα. Χριστός γεννάται.
Οι πιο πολλοί σταυροκοπιούνται εικονικά. Τον άστεγο ποιος τον θυμάται;
Κάποιοι, και πάλι θα τον δουν στο γυρισμό και πάλι δεν θα δώσουν σημασία,
θα προσπεράσουν, στο τραπέζι θα στρωθούν, θα ανταλλάξουν δώρα " με αξία ".
Μα η αξία βρίσκεται μέσ' στην καρδιά, που θέλει για τροφή αγάπη, ελεημοσύνη,
όλα τα άλλα την παιδεύουν, την πονούν, γιατί μας οδηγούν πιστά στην αφροσύνη.
Υιοθετείστε ένα γέρο μοναχό, μια οικογένεια άνεργη με τα παιδιά τους,
δώστε καλούδια να τραφούνε ορφανά και φάρμακα σε ασθενείς να βρούνε την υγειά τους.
Στο πάρκο το μικρό της γειτονιάς, αν δείτε κάποιον να κοιμάται στο παγκάκι,
μη προσπερνάτε, πάρτε τον μαζί, για να χαρεί κι αυτός λιγάκι.
Σε λίγο έρχεται στον κόσμο ο Χριστός, για να γεμίσει με αγάπη την καρδιά μας,
σε κάποιους που πονάνε στη ζωή, ας δώσουμε αγάπη απ' τη δικιά μας.
                                                            ( Μεσονύκτιες σκέψεις )
                                                                 Άγγελος Αναστασιάδης

 Χρόνια πολλά - Καλές γιορτές, με υγεία, αγάπη και ευτυχία.