Σήμερα 8 Μαίου 2016, Κυριακή του Θωμά, στο Αξιοχώρι επαναλήφθηκε για μια ακόμη χρονιά το Παραδοσιακό έθιμο της " εορτής" των αγαπημένων προσώπων που έχουν φύγει από την επίγεια ζωή. Ένα έθιμο που έφεραν μαζί τους στο Αξιοχώρι το 1922 οι πρόσφυγες από τον Πόντο, το οποίο ασπάσθηκαν και οι μετέπειτα ελθόντες πρόσφυγες από την Ανατολική Θράκη και Ανατολική Ρωμυλία καθώς και οι Σαρακατσαναίοι. Είναι μία ιδαίτερη γιορτή και ένα μεγάλο αντάμωμα Αξιοχωρτών από πολλά μέρη της Ελλάδας. Κατά παράδοση λοιπόν, γι αυτή την ημέρα γίνονται οικογενειακά προετοιμασίες, θα λέγαμε, για ένα πανηγύρι. Ετοιμασίες με κόκκινα αυγά, τσουρεκάκια, πιτάκια διάφορα, μικρά κοματάκια τυρί, κασέρι, ψωμί, και το κυριότερο απ' όλα το πιοτό, αυτό που παραδοσιακά έπινε τακτικά το εκλιπόν προσφιλές πρόσωπο εν ζωή ( τσίπουρο, κρασί, κονιάκ κ.α.). Μόλις περνάει ο ιερέας από ένα μνήμα και τελέσει το τρισάγιο ακολουθούν τα κεράσματα από τους συγγενείς
( του εκλιπόντος ) προς όσους τον ακολουθούν ή είναι εκεί κοντά, σε μερικές μάλιστα περιπτώσεις ψάχνονται οι καλοί φίλοι (εν τη ζωή ) του εκλιπόντος για να κεραστούν, με την ευχή για καλό παράδεισο και μικρές αναμνηστικές συζητήσεις για τις καλοσύνες του ( τα κακά όλα συγχωρούνται και ξεχνιούνται ).Είναι μια μέρα γεμάτη με συγκινήσεις λυπητερές και ευχάριστες. Λυπητερές σίγουρα για όσους έχασαν πρόσφατα δικό τους προσφιλές πρόσωπο και δεν ξεπέρασαν ακόμα τον βαρύ πόνο. Ευχάριστες όμως για τους περισσότερους γιατί θα επισκεφθούν σαν οικογένειες τα μνήματα των αγαπημένων τους, με πολύ κόσμο, θα φέρουν μπροστά τους τις καλύτερες από τις αναμνήσεις τους και επί πλέον θα συναντηθούν με συγγενείς, φίλους και γνωστούς πού είχαν μεγάλο χρονικό διάστημα να δουν, αφού οι τόποι μόνιμης κατοικίας τους, πλέον, απέχουν εκατοντάδες χιλιόμετρα.. Μπορούμε να πούμε, δηλαδή, ότι στην πραγματικότητα είναι μία κανονισμένη ετήσια ημέρα συνάντησης, ένα μεγάλο αντάμωμα Αξιοχωριτών σε ένα " πανηγύρι προς τιμήν των νεκρών ".
Από τη σημερινή λοιπόν αυτή εκδήλωση παραθέτω, για την ιστορία, και τις παρακάτω φωτογραφίες.
( του εκλιπόντος ) προς όσους τον ακολουθούν ή είναι εκεί κοντά, σε μερικές μάλιστα περιπτώσεις ψάχνονται οι καλοί φίλοι (εν τη ζωή ) του εκλιπόντος για να κεραστούν, με την ευχή για καλό παράδεισο και μικρές αναμνηστικές συζητήσεις για τις καλοσύνες του ( τα κακά όλα συγχωρούνται και ξεχνιούνται ).Είναι μια μέρα γεμάτη με συγκινήσεις λυπητερές και ευχάριστες. Λυπητερές σίγουρα για όσους έχασαν πρόσφατα δικό τους προσφιλές πρόσωπο και δεν ξεπέρασαν ακόμα τον βαρύ πόνο. Ευχάριστες όμως για τους περισσότερους γιατί θα επισκεφθούν σαν οικογένειες τα μνήματα των αγαπημένων τους, με πολύ κόσμο, θα φέρουν μπροστά τους τις καλύτερες από τις αναμνήσεις τους και επί πλέον θα συναντηθούν με συγγενείς, φίλους και γνωστούς πού είχαν μεγάλο χρονικό διάστημα να δουν, αφού οι τόποι μόνιμης κατοικίας τους, πλέον, απέχουν εκατοντάδες χιλιόμετρα.. Μπορούμε να πούμε, δηλαδή, ότι στην πραγματικότητα είναι μία κανονισμένη ετήσια ημέρα συνάντησης, ένα μεγάλο αντάμωμα Αξιοχωριτών σε ένα " πανηγύρι προς τιμήν των νεκρών ".
Από τη σημερινή λοιπόν αυτή εκδήλωση παραθέτω, για την ιστορία, και τις παρακάτω φωτογραφίες.
