Όταν σε γνώρισα για πρώτη μου φορά,
με την παραδοσιακή, την άσπρη φορεσιά σου,
τα παιδικά τα χέρια μου δεν κράτησαν σωστά
και πέφτοντας μου έδειξες όλα τα σωθικά σου.
Με μάλωσαν και έκλαψα, ήταν καιρός της κρίσης,
της φτώχειας της ανέχειας, κι εσύ τροφή της φύσης,
χαμένη από τα χέρια μου. Μου έβαλαν τιμωρία,
ολημερίς να στέκομαι στου τοίχου την γωνία.
Κι αντί να νοιώσω άσχημα, σ' έβαλα στη ζωή μου
κι αποτελείς την πρώτη μου ανώτερη τροφή μου.
Ο...
