Ελλάδα μου πανέμορφη, παραδεισένια χώρα, σ' όλο τον κόσμο ζηλευτή, απ' του Θεού τα δώρα,
λαγκάδια, κάμποι και βουνά, πανέμορφα νησάκια,διαμάντια στη Μεσόγειο, με τα λευκά σπιτάκια,
κι όλα τα πλούτη του ντουνιά σπαρμένα στην αυλή σου, σε έβαλαν στο στόχαστρο
οι " φίλοι " οι καρδιακοί σου.
Από τη ζήλεια την πολλή σε στήσανε στον τοίχο, στων μνημονίων σ' έβαλαν
να τραγουδάςτον ήχο.
Βρήκαν και "όργανα" καλά για να σε κατευθύνουν, αυτούς που για χατήρι σου δεκάρα τους δε δίνουν.
Και υποκύπτουν συνεχώς στων "φίλων" τις πιέσεις, ν' αγωνιστούν δε θέλουνε, δεν έχουν διαθέσεις.
Αποκηρύξαν το Χριστό, στρέβλωσαν τη θρησκεία και χτύπημα τελειωτικό προβάρουν στην παιδεία.
Φόροι, χαράτσια, δάνεια, μεγάλες απεργίες, λιγόστεψαν τα έσοδα, πλήθαιναν οι κηδείες.
Οι νέοι φεύγουν στη σειρά, παίρνουν των ομματιών τους, σε ξένες χώρες μακρινές,
να στήσουνε το βιος τους.
Οι γέροι, μόνοι κι έρημοι, εγκαταλελειμμένοι, προσμένουνε το θάνατο, φτωχοί και πληγωμένοι.
Μειώνεται ο πληθυσμός των γηγενών Ελλήνων,αυξάνεται ο αριθμός των ξένων και προσφύγων.
Κι όμως κανείς δεν αντιδρά, όλα συμφωνημένα, κάποιοι να ζουν αρχοντικά κι οι άλλοι στα χαμένα,
μεχρι να γίνεις βρώμα τους, Ελλάδα προικισμένη, με δούλους τους ανθρώπους σου και λεηλατημένη.
Υπάρχει όμως κι ο λαός, αυτός ο προδομένος, μικρός μπορεί στον αριθμό μα στο Θεό δοσμένος,
δεν έχει άλλη υπομονή, θα σπάσει τη σιωπή του,θ΄αποτινάξει το ζυγό μ' απόφαση δική του,
το λάβαρο της λευτεριάς και πάλι θα σηκώσει, με βοηθό την Παναγιά, Ελλάδα θα σε σώσει.
Ιανουάριος 2016
Άγγελος Αναστασιάδης
λαγκάδια, κάμποι και βουνά, πανέμορφα νησάκια,διαμάντια στη Μεσόγειο, με τα λευκά σπιτάκια,
κι όλα τα πλούτη του ντουνιά σπαρμένα στην αυλή σου, σε έβαλαν στο στόχαστρο
οι " φίλοι " οι καρδιακοί σου.
Από τη ζήλεια την πολλή σε στήσανε στον τοίχο, στων μνημονίων σ' έβαλαν
να τραγουδάςτον ήχο.
Βρήκαν και "όργανα" καλά για να σε κατευθύνουν, αυτούς που για χατήρι σου δεκάρα τους δε δίνουν.
Και υποκύπτουν συνεχώς στων "φίλων" τις πιέσεις, ν' αγωνιστούν δε θέλουνε, δεν έχουν διαθέσεις.
Αποκηρύξαν το Χριστό, στρέβλωσαν τη θρησκεία και χτύπημα τελειωτικό προβάρουν στην παιδεία.
Φόροι, χαράτσια, δάνεια, μεγάλες απεργίες, λιγόστεψαν τα έσοδα, πλήθαιναν οι κηδείες.
Οι νέοι φεύγουν στη σειρά, παίρνουν των ομματιών τους, σε ξένες χώρες μακρινές,
να στήσουνε το βιος τους.
Οι γέροι, μόνοι κι έρημοι, εγκαταλελειμμένοι, προσμένουνε το θάνατο, φτωχοί και πληγωμένοι.
Μειώνεται ο πληθυσμός των γηγενών Ελλήνων,αυξάνεται ο αριθμός των ξένων και προσφύγων.
Κι όμως κανείς δεν αντιδρά, όλα συμφωνημένα, κάποιοι να ζουν αρχοντικά κι οι άλλοι στα χαμένα,
μεχρι να γίνεις βρώμα τους, Ελλάδα προικισμένη, με δούλους τους ανθρώπους σου και λεηλατημένη.
Υπάρχει όμως κι ο λαός, αυτός ο προδομένος, μικρός μπορεί στον αριθμό μα στο Θεό δοσμένος,
δεν έχει άλλη υπομονή, θα σπάσει τη σιωπή του,θ΄αποτινάξει το ζυγό μ' απόφαση δική του,
το λάβαρο της λευτεριάς και πάλι θα σηκώσει, με βοηθό την Παναγιά, Ελλάδα θα σε σώσει.
Ιανουάριος 2016
Άγγελος Αναστασιάδης
